sonu yokmu bu yalnýzlýðýn her gün geçtikçe çoðalýyor her zamanmý böyle olacak ar geliyor bana çocuklar gibi aðlamak
alýþmalmý her insan yalnýz kalmaya alýþmalýmý hep düþüp kalkmaya kýrýp döktüðü gibi dökülüp kýrýlmaya alýþmalýmý böyle yaþamaya
yalnýzlýk yollarýma pusu kuruyor acýlar nasýl acý versem diye düþünüyor dertlerse bu zaten benden diyor aradým mutluluðu kimse adresini vermiyor
hep bana hep bana olan dünyada yaþam savaþý veriyorum can dayanmada ya bir günün sabahýnda yada akþamýnda gelir ecelim görünür ya penceremde ya kapýmda
son vermek için bu yalnýzlýðýma
Sosyal Medyada Paylaşın:
bekir odaci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.