Ýþte, yine o yalnýz ve suskun gecelerimin birinde... Oturuyorum, sessiz ve sakince bir köþede! Neyi bekliyorum, bende bilmiyorum ki! Ecelimi, acilimi neyi acaba neyi? Ecel gelir, beklesen de beklemesen de... Ama acil ne için gelecek diyorum, ben kendi kendime! Acaba þu içtiðim namert, ama arkadaþým olan… Ýþte, çektiðim þu sigaram için mi? Offf...yine gözüme kaçtýn be duman… Zaten bir tek sen beni aðlatýyorsun, Gözüme kaçtýðýn zaman! Haaa...þu acil demiþtik ya, bundan olacak bir gün! Ecel, seninle bir arkadaþ çalacaksýnýz kapýmý benim, Hazýr mýsýn, diye onu bile sormayacaksýnýz sanýrým. Bende sizi bekliyorum be son dostlarým! Þu tavandaki ampule bak, yirmilik bir ampul sallanýyor. Ama ben yirmilik deðilim be ampul kardeþim. O yirmilik yýllar çok gerilerde kaldý, oldular anýlarým! Heybe þu çerçevenin içine bak, ben bana gülümsüyorum. O yýllarýma uzanan, bir aný resmim bu benim… Ve o delikanlý yýllarýmýn zamanýný bana hep hatýrlatýr. Neydi o günler be, neydi o ateþli ve hareketli zamanlar. Arkadaþlarýmla yerimizde duramazdýk. Bir boþ sahada, toprak parçasý olsa yeter, futbol oynardýk. Ya, þu çayýmý hele bir doldurayým… Demlikleri aygaz da…yine aygaz dedim be, neyse ocakta unuttuk… Þimdi, hemen gidip bardaðýma çayýmý doldurmam lazým. Ohhh...ne güzel damak tadýný veriyor, þu benim çayým! Bak, yine yaktýn sigaraný ve çektin dumanýný içine... Ya, sana demediler mi, sen duymadýn mý, hiç tehlikeli diye! Þu çay ile sigaranýn, bir arada içilmesi! Ne yapayým, buda benim bile, bile yaptýðým hatam iþte! Ohhh...bir yudum daha çay çek sýcak, sýcak demli çayý içine! Masa demiþtim, evet bir masam var ve üstünde yazarým… Tahtadan yapýlmýþ, kýrýk dökük bir masam iþte! Benim bir iþim var, inþaat ve evlerde boya badana yaparým! Bazen, gece yarýlarýna kadar iþimle uðraþýrým… Ben, Ýstanbul’da yaþayan bekâr bir boyacýyým. Ne evlendim, nede evleneceðim sanýrým. Ýkinci bahara gelmiþim, beni bundan sonra kim alýr! Ben kendimin yemeðini, çayýný, kahvesini yapan bir insaným. Ve iþte, akþamlarý bu masamda bir þeyler yazmaya çalýþýyorum! Çayýmý da yapýp kendi ocaðýmda, yanýma alýyorum. Neyse fazla söze gerek yok sanýrým, artýk yatmam lazým. Ooo… þu saate bak bayaðý geç oldu, saat biri gösteriyor. Yarýn erkenden kalkýp, iþime gitmem lazým. Ýþine gitmeden önce, kendince evinde birde kahvaltý yapacaksýn! Hadi, býrak elindeki kâðýt kalemi de, sen yataðýna git artýk!
Alem-i Sýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
Alem-i Sır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.