Bir yerlerde nefes alýyorsun ya, dünya gülümsüyor bana sýrf bu yüzden
Ve beni bana raðmen yok sayabiliyorsun ya, vicdaným gülümsüyor sana sýrf bu yüzden
Hala kýmýldayamadým evet ve bilesin ki sen vardýn sebep... kendimi düþündüm belki de ilk kez ve sonsuz yollara çýkamadým iyileþmeden... kalbim gülümsüyor sana sýrf bu yüzden
Dað, taþ, güneþ ve ay þavkýndan suretini seriyorken önüme ve her özleyiþ açýyorken yara yüreðimde...
Varlýðýn gülümsüyor bana en içten.
Devrim Tülay
24 kasým 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.