Menzil

Hüzün,
Yalýnayak sokaklarda volta attý
Ýnsan pazarýndan her geçiþte
Sað gözünü açýp diðerini kapattý

Ýstek,
Usta yetisiyle göbek baðýný
Caminin avlusuna gömdü baharýn
Dokunuverdi aþkýn iliklerine

Sürgün gülümseyiþin çözüldü i mgelerinin baðý
Aðýr aksak lisaniyle aþk dokudu
Onulmaz tutsaklýðýn pençesinde
Buðulandý gözleri mermer çeþmeden
Sarayýn içine ciseledi
Nice süvariler þaha kalktý
Alnýna dökülen oyalý yazmanýn peþine takýldý
Evrenin sinesinde dilsiz bekçiler aðýrlandý
Her biri kendinden bildi onca ýþýðý
Meçhul denizin azametini bilmediler
Gitme menzil! Biraz daha kal
Hep kal...

Mahrem,
Kendi ekseni etrafýnda dairesel hareketler yaptý
Baþý döndü ekvator çizgisinden
Teðet geçti sonra bayýldý
Tuna’nýn kýyýlarýný Bozkurt yaylalarýnýn tortusunu
Huzuru varmayan dizleriyle eþ deðer kýldý
Ýsli lambalarýn dumaný
Iþýk hýzýyla ýþýnlandý
Belirsiz gölgeler zemheriyi andýran
Ziftin kuyusuna tutundu
Kýsýk inleyiþin azabý
Ateþ böceðine ilham oldu

Melahat Temur


Sosyal Medyada Paylaşın: