Bir sessizlik vardýr Bir de sensizlik; Ömür su gibi akýp gitse de Seni bana unutturacak ne zaman vardýr ne mekân.
Bitmez mi sandýnýz ? Unuttum, uykumda bile kendimi uyuttum, Unuttum seni.
Bir kâðýda döktüm naðmelerimi Parçalayýp duvardan duvara savurdum düþlerimi. Anadan doðma öldürdüm Ýçimdeki seni Bizi.! Bitmez mi sandýnýz? Unuttum seni...
Hangi son bahardý Bir kelebek gibi sende açtým gözlerimi Üstüme yaðan karla deðil verdiðin kararla üþüdü içim Hoþça kal deyip bitiremediðin bu sevgiyi Büyüttüm. Seninle yaþanýlan ilkleri büyüttüm…
Bazen acýtsa da özlemek seni Kendi dünyamýzda sýra dýþý hayaller kurmak güzeldi, Güzeldi be kadýn Güzeldi özlemek seni.
Ben sensizliðimle sen de üþüdüm Sen yoktun yanýmda…
Ýbrahim ALTIKULAÇ “Senin Uðruna”
Sosyal Medyada Paylaşın:
senin uğruna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.