DERT KÜPÜ

Acýlar denizinde yorulan kollarýmla
Bir ümidin peþinden yüzdü durdu bu gönlüm
Hep önüme serilen çatallý yollarýmla
Her vakit yanlýþ yerde gezdi durdu bu gönlüm


Pusulasýz sevkeden yalancý kaptanlarýn
Gönül köþküme geçip yer alan sultanlarýn
Karalayýp kalemle dost yüzlü þeytanlarýn
Ýçinden adlarýný çizdi durdu bu gönlüm


Kapýldým ömür boyu bitmeyen endiþeye
Hiç bir yer bulamadým içerimde neþeye
Gizli gizli aðlayýp çekilip bir köþeye
Nedense hep kendini üzdü durdu bu gönlüm


Hayat eþit deðilmiþ anlýyorum tamam da
Bana acý verene aklým hep intikamda
Onlarla bir yaþayýp her an ayný ortamda
Nefes almaktan bile bezdi durdu bu gönlüm


Vay benim aptal gönlüm bazen akýllanýyor
Sinsice yaklaþandan ürperip kýllanýyor
Sanki þarap misali çileler yýllanýyor
Dert küpünü raflara dizdi durdu bu gönlüm

azaptar
Sosyal Medyada Paylaşın: