Ruhum zindanda kaldý Karanlýklarýn tam ortasýnda Çýkmaz sokaklarýn zifiri karanlýðýnda Anlaþýlmazlýðýn hengamesinde Yalnýzlýðýn mengene gibi sýkan debdebesinde
Bu kadar acýyý taþýyan Bu kadar derdi yüklenen ben Nereye gittiðini ne olduðunu anlamadan Ya da anladýðýný zannettiði yerde Ben ve yüreðim iþte þimdi Ruhum zindanda kaldý
Tam þu anda dil suskun Yürek ah eder dururken Ben yalnýzlýk özleminde Beklemenin hasretinde Yürek yangýný bir can ile Diyebildiðim tek þey var O da tekrar haykýrýyorum Ruhum zindanda kaldý
Zannederdim zindan dört duvar Zannederdim üstüme gelen demir parmaklýklar Halbuki; Zindan ne dört duvar, ne de demir parmaklýklar Zindan ruhumun kararmasý Zindan yüreðimin yanmasý Zindan derdimi kimseye anlatamamam Zindan can dediklerimin sözleriyle canýmý yakmasý Zindan beni kimsenin anlamamasý
Dedim ya dostlar Varsa duymaya yüreðiniz Varsa götürecek kalbiniz Diyorum bir kez daha Haykýrýyorum Ruhum ruhum zindanda kaldý...
Gülser ATEÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
gülserateş1972 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.