Sebatýný yitiren ey yalnýz, garip yolcu Turna kanat çýrpýnca dökülen teleklerin Üstünden mi uçarsýn; aþka muharip yolcu Ýç içe çemberinden geçerken feleklerin
Unutma, bu dünyada akla gelen her þeyin Gerçekleþmesi diye bir kural asla yoktur Asýl olan yaþarken gerçek olan her þeyin Sona varacaðýný düþünerek orda dur
Karanlýðýn içinde kapkara ipi seçsen Gözlerinle görülmez olaný gördüm sanma Daðlarýn altýndaki has suyu bulup içsen Sakýn ha dertlerini dindirir diye kanma
Bil ki sorgulanmaktan kurtulamaz dünyevi Aklý hep dünyadadýr gelse de son saniye Baki kalacak sanýr yeryüzündeki evi Dengeli yaþamaktýr huzur veren faniye
Ey bakýp bulutlara yaðmur yaðmur doluþan Anla artýk vaktidir; akýyla karasýyla Varlýk bütünden cüzdür, bu âlemde oluþan Herkes nasibini yer zengin, fukarasýyla
Feleðin Çemberinden geçiyorken dileðin Asla gerçek olmadý; fire verdi yüreðin
NÝLÜFER SARP________14 NÝSAN 2012
telek: Kuþlarýn gövde, kanat ve kuyruðunda bulunan, uçma, örtü ve kuyruk telekleri olarak üçe ayrýlan, çeþitli renklerde kalýn eksenli tüy. muharip: Savaþçý. felek: 1. Gök, gökyüzü, sema. 2. Dünya, âlem. 3. Talih, baht, þans cüz: Bir bütünü oluþturan bölümlerden her biri.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nilüfer Sarp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.