Kanamalı Trajedi
"Bir ölüyü son kez öpebilmek ve ölü doðmak
Arasýndaki ince çizgi,
Bir ip gibi,
Ama kendimi asmaya yetmezdi."
Son perdesini oynadýk
Kahpe aþkýn,
Þimdi perdeler kapanýr,
Haydi!
Ayakta alkýþlayýn onun gidiþini.
Sýrf yüklemden oluþan bir hayat
Bana sunulan sevgilim,
"Gidiyorum, bitiyorum, tükeniyorum, ölüyorum"
Öznesi sen,
Ama senli bir cümlenin hiç sonunu getiremedim.
"Seviyorum, geliyorum"
Sevdiðinin baþka kollarda mutlu olmasý,
Senin de bu durumdan sýrf sevdiðin için
Mutlu olman,
Hayatýn insana ettiði en aðýr küfür olmalý.
Obez bir hüzün taþýyorum omuzlarýmda,
Ve gözlerinden bir yaþ olup akamadým ya
Daha da aðýr geliyor,
Ah sevgilim,
Psikopat bir katil gibi parçalara bölüp beni,
Ýblisin köpeklerine attýðýn gün,
Çok kýrýldým,
Ve inanmayý býraktým tüm aþklara.
Yüzümde bir palyaço mutluluðu,
Ama boyanýn altýnda þehit babasý gözleri,
Aþk ölmüþ bir yerlerde,
Trajikomik,
"Ýyi bilirdik" deyipte bir gömeni çýkmamýþ bile.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Melankolik Şizofrenia Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.