DELİ GÖNLÜM

Þah-landým aþkýn ile giderim dolu dizgin,
Aþký bulduðum yoldan döner mi deli gönlüm.
Ýsmin bir naðme olmuþ kulaðýmda tek ezgin,
Ateþinle yanýyor söner mi deli gönlüm.

Çakýyor þimþek gibi,titriyor sazým teli,
Esiyor yüreðimde üfül, üfül aþk yeli,
Durduramaz kimseler kalbimdeki bu seli,
Yaðýyor gök kubbeden diner mi deli gönlüm.

sevda,sevda diyor da uykularým kaçýyor,
Sevdiðini görünce gözlerini açýyor,
Bu nasýl bir duygudur mutluluklar saçýyor,
Sevdasýndan baþkaya kanar mý deli gönlüm.

Sevdasýnýn yolunda ölmek imiþ hayali,
Leyla ile mecnunun ona göre meali,
Çöllerde geziyormuþ garibimin cemali,
Aþk ateþinden gayrý yanar mý deli gönlüm.

Hasretinden baþkasý vermiyor ona elem,
Haykýrýyor aþkýný duysun diye el alem,
Diyor ki bu sevdayý yazamaz hiç bir kalem,
Çýkmýþ gönül tahtýna iner mi deli gönlüm.

Ozan zekim diyor ki giderim aþk peþinden,
Bu zavallý ozaný uyandýrma düþünden,
Birleþen iki yürek ayrýlýr mý eþinden,
Ayrýlýðýn adýný anar mý deli gönlüm...

OZAN ZEKÝ TUNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın: