ben bir öðretmenim anne ülkemin bir dað köyünde ben bir öðrtemenim anne okulumun çatýsý kýrýk tahtasý on yerden yarýk kapýlarý paramparça ama bir ögrencilerim var anne gözleri ýþýl ýþýl çakmak çakmak her biri zehir parçasý belki giyecek elbiseleri yok dogru dürüst okula gelirken su alýyor papuçlarý belki ama anne öyle güzel gülüyor ki yürekleri umudum artýyor geleceðe dair
ben bir öðretmenim anne ülkemin bir dað köyünde kaderine terkedilmiþ ýssýz köhne bir nokta adeta burasý yol geçmez kervan geçmez kar yaðar köylüm mahsur kalýr
ben bir öðretmenim anne ülkemin bir dað köyünde ve bugün öðretmenler günü kýrçiçeklerinden kocaman buketler kocaman taçlar getirdi öðrencilerim yani çocuklarým anne
en güzellerini sana ayýrdým anne kýrçiçeklerinin ve sana getirdim
ben bir öðretmenim anne ülkemin bir dað köyünde periþanlýk dizboyu burada yüreðim sýzlýyor bazen anne ülkemin güzel insanlarýný çaresiz görünce
ben bir öðretmenim anne ülkemin bir dað köyünde çýrpýnýyorum kara tahta da denizin kýyýsýna vurmuþ deniz analarýný denize atan adam misali bu yokluktan ne cehverler çýkacak biliyorum anne
CEMAL KAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
cemalkaya07 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.