Acımak

Acýyorum sana, bana acýdýðýn için
Acýyorum sana içindeki güzelliði çýkarmak için kötülüðe baþvuruyorsun ya...
“Korkuyorum” diyorsun korkacaksýn elbet
Korkacak kadar aklý olanýn kovacak kadar da cesareti olmalý oysa
“baþka iklimlere benzemez benim sevdam yaðmursuz ýslandýðýnda anlarsýn” demiþtim
Yaðmur duasýna çýkmanýn ne alemi vardý
Ben payýma düþeni fazlasýyla aldým
Bana tuttuðun aynanýn deðerini ah bir bilsen
Bilsen de bir de kendine tutsan
Benim umutlarým seninkiler kadar unutkan deðil
Senin yalanlarýn benimkiler kadar saf deðil
Sen ki, hem kanýyor hem kandýrýyorsun
Sen ki, ne mutlu ne de umutlusun
Ben hayal denizinde
Sen aklýnýn bulanýk sularýnda nefes alýyoruz
Bazen zerresin, parmaklarým hissetmiyor tutamýyorum
Bazen öyle aðýrsýn ki taþýyamýyorum
Gerçeklerden kaçmak için, anlýk da olsa hayallere sýðýnmalý ya insan
Sende hayal kurma yetisi yok

Unutma
Sevdirecek maharetin varsa, sevecek cesaretin de olmalý
Kendine acýmaktan vazgeç, ben yeterince acýyorum sana...

SÝMSÝYAH

Sosyal Medyada Paylaşın: