İSLAH ET ŞU NEFSİNİ.

Damla damla azalýrken yýllarým.
Yavaþ yavaþ çiziliyor kaderim.
Leylü Nehar ayý, yýla baðlarým.
Hakk yolunda yolcu oldum giderim.

Þu daðlarýn bulutludur baþlarý.
Ben ölürsem, dökmeyin göz yaþlarý.

Yalan dünya, söyle sana neyledim.
Yüce Rabbim, kulum demiþ yaratmýþ.
Bir gün olsun, Hakktan taviz vermedim.
Kimi beyaz , kimisini karartmýþ.

Þu dallarýn yeþil olur uçlarý.
Ben giderken ötsün, bülbül kuþlarý.

Þairlerin gülmez asla yüzleri.
Onlar yazar anlatýrlar gizleri.
Okunsa da dinlenmiyor sözleri.
Yüce Allah çaðýracak bizleri.

Deli gönül, gamlanýrsýn boþuna.
Yedin içtin, dünya gitti hoþuna.

Nefis böyle düþünmüyor yarýný.
Makam, mevki, malý, mülkü çok olsun.
Onun iþi çoðaltmaktýr varýný.
Kasasýna altýn, para çok dolsun.

Hep doldurdun, düþündün mü Rabbini.
Yeter artýk ýslah et, þu nefsini.

Sabýr edip kulluk yapan Allah’a.
Ýnsan ömrü damla damla bitecek.
Erecektir ahirette selaha.
Sýra sýra fani kullar gidecek.

Hazýrlýklý giden mutlu oluyor.
Hazýrlýksýz olan orda donuyor.

Türkmendaðlý gece gündüz yazýyor.
Hani nerde gitti, sultan Süleyman.
Dinlemeyen apdallara kýzýyor.
Baki olan bizi yaratan Rahman.
HÝLMÝ CAN.
KASIM.2012.
(3905)



Sosyal Medyada Paylaşın: