Aşkın tutuklusu...
tutuklusuyum aþkýnýn ben senin
kahreden kaderin elçisimisin?
var iken gülebilmek sevdan ile
koyuldum yalnýzlýðýn kafesine...
nasýl derim ki ben buna yaþamak
ediyorsa her günüm canýma tak
çok görmüþ mutluluðu bana zaman
yedikçe yiyor ömrümden an ve an...
her gün ölmek mi ki hayatýn lütfu?
ne kaybederdi olsaydý bir umudu?
ruhsuzluk iþlenmiþ canlarýmýza
Aðlarken gönüller kara bahtýna...
anlamsýz dünyanýn mantýðý kayýp
ne edeceðim günlerimi sayýp
al birini vur birine fark etmez
bu çile ölmeden bitmez,tükenmez...
yaz bir daha yaz ne deðiþecek ki?
olmadýktan sonra aþkýn kýymeti
öpmek istiyorum ben yarýnlarý
zor olduktan sonra onun kurbaný...
olsun hiç olmazsa son bir satýrý
terk etsin tüm kahýrlar dünyamýzý
gülmek aðlamak istiyorum senle
varsan sen eðer içinde içimde...
(Berlin,22.11.2012)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.