NERDESİN................

Silahýn soðuk yüzündeyken yokluðun
Yollara düþmüþ gölgelerin var senin
Ýçimde salýnan hýrçýn rüzgarda
Sabahlara yazýlmamýþ þafaklarýn var senin
Gidiþini unutmadý bir türlü yüreðim
Sürüklendim bir sese doðru savrulan rüzgarla
Ýçimde sen, dýþýmda sen, gözlerimde sen
Kulaðýmda sendin beklediðim…
Hayatý koydum bir kenara
Bir istasyonda, seni beklemek oldu iþim
Zamanýný kolladým gelmeyen trenlerin
Oysa, ne çok þey diyecektim sana
Ne çok þey anlatacaktým bir çýrpýda
Beklettim içimdeki tüm sevgi sözlerini
Ama hiç gelmedi o tren bu istasyona
Diyemedim yüreðimden dilime düþenleri
Uzaklardan bana geliþini bekledim
Bir tren sesinde bekledim bana sesleniþini
Bekledim, umutlarýmla birlikte bana geliþini
Ne bir ýslýk sesi vardý ne de raylarda uðuldayan bir gürültü
Ýki mesafeli yürek gibi raylarýn yanýmdaki duruþu
Ama ufukta öylemi ki, birleþen iki yürek gibi birbirine dokunuþu
Uzayýp giden o raylar da benim gibi beklemekteydi
Onlar da terk edilmiþliðin acýsýndaydý sanki
Ne sen vardýn ortalarda ne de seni bana getiren o tren
Hasret boyu uzayan raylara döktüm gözlerimi
Bekliyorum raylarla birlikte seni bana getirecek treni
Gel artýk, ne olur gittiðin gibi
Diyeceklerim eskimeden dilimde tükenmeden nefesim
Sevdiðimi dilime tüy, yüreðime hasret ettim
Gel artýk dayanamýyorum yokluðuna
Uzandým gözlerimle birlikte raylarýn soðuðuna
Ýstasyon deðil artýk raylarýn karanlýðýydý duraðým
Altýmda taþ döþeli demir yýðýný bir toprak
Üzerimde ise ölüm aðacýndan düþen bir yaprak
Gelsen de olur artýk gelmesen de...

Ayfer KOÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: