Gece...

Gün geceye dolanýyor
Gece sessiz
Gece sensiz
Öksüz gece
Esrik düþler kaldýrýmlarda düþe kalka
Gece beni bana anlatýyor
Sonra
Solumaya baþlýyorum gecenin ayazýný içime çekerek
Karanlýða uzatýrken buz kesmiþ ellerimi
Ana avrat sövüyorum sabaha gebe kalmýþ saatlere
Adýný yazýyorum hiçliðin defterine
Yüzüme sürtünen rüzgara inat
Nefret edercesine sahtekar iki yüzlü aydýnlýða
Yýldýzlara bakýyorum gündüz deðilim ben dercesine
Gündüzler kýrýk
Gündüzler kollarýma kelepçeler takýyor zulm edercesine
Kendince bakir saatlerde ruhlar tecavüzlerden ýrak
Tekrar özgürleþen ruhum gece ile doðuþta
Gece doðmuþum dünyada þefkati bulacaðým diye
Nedensiz zamana inat bir anda
Ve geceye selam dercesine
Gece eþim
Gece gülüþüm
Gece hüzün
Gece zulüm
Gece göz yaþlarým
Ýsyaným geceye neden izin veriyor gündüze diye
Bir kez daha bakýyorum yukarýlara yýldýzlara
Ve
Baðýrýyorum gündüze
Kirletme diyorum
Eyyy sabah serbest býrak beni
Anamýn rahminde bile bu kadar yalnýz deðildim
Hey gece ne oldu sana sustun güne gebe saatlerde
Dokunma ruhuma kirletme
Býrak istemiyorum günün ýþýðýný
Ört gece utançlarýmýzý
Acýlarýmýzý
Kederlerimizi
Makyaj çek zulme
Sakla
Gizle
Kirlenen dünyada günün ýþýðý ile gösterme yüzünü
Gitme izin verme yýldýzlarýn sönmesine
Býrak özgür kalsýn ruhum sabaha inat
Kirletme bu sokaklarý sensiz saatlerde özletme karanlýðý
Sen
Anamýn rahmi ol yine
Eþim ol
Yarenim ol
Sýrdaþým ol
Sen yoldaþým ol
Bak yorgun gece bitiyor
Çýplak arsýz ay batýyor
Ayýn batýþýný izliyor umutsuz gözlerim
Býrak gece
Sokaklar kirlenmesin
Sokaklarda ayyaþ naralar sürünsün
Bir de
Koynunda hayalini yalayan esintinin varlýðýnda
Bir ben
Ve gece

Recep Yeþil
Ataköy...

Sosyal Medyada Paylaşın: