sen benimsin

þu an saat gecenin yarýsýný çoktan geçmiþ
penceremden gökyüzünü seyrederim sessizce
düþünürüm o da beni düþünür mü acaba diye
ulaþýlmaz gelirsin bana yýldýzlar kadar yüksekte

sessizlik bir çýðlýk gibi çýnlar kulaklarýmda
irkilirim aniden sanki birisi seslenmiþcesine
kimse yoktur etrafýmda herkes derin uykusunda
bir yýldýz kayar bir yerlerde düþen hayaller gibi yere

ben seni düþünürüm her gece uyumadan önce
sözlerin gelir aklýma beni terketme diyen
gözyaþlarým bir sel olur akar pýnarlarýndan
bazen gitmek gerekir bir yürekten sessizce

sensizlik kaç gün oldu artýk saymýyorum
günleri bile unuttum artýk farketmiyorum
penceremden seyrederim usulca gökyüzünü
anladým gene sabahlayacaðým bu gece

tek tek yýldýzlarý saydým bildiklerimi heceledim
seninle ad verdiðimiz yýldýzýmýzý aradým
o kadar yükseklerdeydi ki ulaþýlmazda sandým
bir mücevher gibiydi parmaðýma alyans yaptým

22.kasým.2012
perþembe
saat_00.49
izmir
Sosyal Medyada Paylaşın: