BİR ŞİİRİN DIŞ KANAMALAR GÜNCESİ

BÝR ÞÝÝRÝN DIÞ KANAMALAR GÜNCESÝ


“Sýrtýnda soðuk hançerin nöbeti
Kýpýrdasa kanayacak
Kýpýrdasa beden kýzýla boyanacak”


Suskundu þaire;
Uzun týrnaklarýnýn kýskacýnda
Hissiz parmaklarý, kalemle buluþtu


Vakit üryandý, uzanýyordu boylu boyunca soluna
Ýçinden geçen sýlûetin ayak izlerine, düþünce gülüþü
Düþ / tü artýk kül gülüþü


Týknaz, hoyratça, homurdanýyordu hayat
Perdeler ardýnda!
Þaire; durgun sulara yatýyor, dilini yýkýyordu acýlardan
Baldýrandý aðzýnda çoþan
Bal tutmasý, usulca ölüme taþýyan
Soðuk, inançsýz ten gibi soldu toprakta


Hecelerinin yorgunluðunda, sýðýndý satýrlara
Sýðýndý harf harf þaire…


Meþkinde þarabýn ve kadýn ruhunun
Asma dalýnda tatlandý
Burukluðundu kýzýlýn ve iç sancýnýn…
Dudaðýnda ki uçurum büyüdü
Ucunda çiçeklendi
Ucunda açtý gözlerini, can moruna


Mevlüt okutuyordu kirpikleri
Gönül aðrýsýnýn etrafýnda semâzendi
Þiirlerinin yýrtýk çehresinde dönüyor
Döndükçe kendini yamalýyordu


Yeryüzüne sürgün olmuþ melekçe
Þeytani isyanlarda, kýsýrdý sevgisi
Duygularý aç, topraðý sulak fidandý
Boy verdi yeþile….þaire….


Sol memesinin ýstýrabýna yasladý yâs’ýný
Düþünmekten çoðalan sesi, kaðýtlarda yankýlandý
Çýðlýk çýðlýða…
Bulamadý, boþluklarýnda ki sýðýnmacýyý
Ýmlâsý eksik cümleydi, kalp çýkýþýnda durdu
Tamlamalarýnýn tamlamasýnda iyelik eki deðil, iyilik eviydi


Dalýnda ekþidi þaire
Vermût oldu, damladý yâre
Sis çökmüþtü koynuna
Gecenin gamýnda bam teline bastý
Kanadý þaire…
Anladý ki, dýþ kanamalardan deðildi kansýzlýðý
Ýç kanamadandý yalnýzlýðý


19.11.12
NURGÜL OCAK

ÞÝÝRÝN SÝSLÝ NEFESÝNDE , BULANIK GÖLGEYE!

Sosyal Medyada Paylaşın: