Kirli, Çürük, Adi

þiir soyundu mu sokak ortasýnda
güpegündüz terledi mi
renklendi mi
topuðundan, dirseðine dek
düpedüz ayýptýr sevmek

-ve biz ayýp ediyorduk
toplanýp bir masa etrafýnda
sayfalarca_

aþk; kan oturmuþ acýlý kelime

dudaklarýný ataþlasan dudaklarýma
düzeltsen imla hatalarýmýzý
gölgesini içen
aydýnlýðýný semirten
çocuk edasýyla
düzelttikçe, yanlýþ yapsan

Eleni’nin güvercinlerini aransak

baþ parmaðýný avuç içime zýmbalasan
öyle bir bastýrsan ki sen ortasýna
öyle bir sýksam ki ben týrnak ucundan
kýzýlderili otlarý büyüse
gelecek çizgimizde

o her þeyi taþýyan masadan
haberdar mýsýn

kar yangýnlarýndan sað kurtulduk mu
iþte tamam
çemberin dýþýndayýz
sen, ben, belki diþ etlerimiz için
iki þiþe soda
ayrýlýnca, diþ etlerimize sövgüler sürüp
kürdanlar saplayýp, tenimizi yargýlayacaðýz ya

boþ ver þimdi bunlarý

makas kesiðinde
susmasýn fotoðraf

zaman dökülsün omuzlarýna
ellerin yaðmur edebiyatý ýþýðýnda
seviþelim gitsin
boþ ver hadi
ýrmaklarým denizini aransýn
sen kirli
ben çürük, sokaklar adi

Sosyal Medyada Paylaşın: