Tanrı'nın lokantası
Hiç kimsenin olmadýðý bir gar lokantasý
Gecenin on biri ve çevremde umut yüklü insanlar
Kimileri hukuk öðrencileri kimileri dinden dönmüþ eski imamlar
Allah’a þükür ediyorum(c.c)burasý senin beni býraktýðýn yer
Burasý bir mezarlýk, burasý ayrýlýk, burasý Tanrýnýn dahi kendine yakýn hissettiði biçare insanlar.
Burasý Musa’nýn dertleþtiði yer, burasý zulmün sertleþtiði yer, burasý Ali’nin söyleþtiði yer, burasý peygamberin eðleþtiði yer.
Burasý yaranýn tuzlu tarlasý, burasý Alice’nin gizli dünyasý, burasý Neron’un kýzýl Roma’sý, burasý Kâbe’nin engin ovasý.
Þimdi, herkesin yüzünde bir morarma, bir mahmurluk, çivileri sökülmüþ her an her þeyi yapacak özgürlük kadar büyükler!
Onlarýn özelliði, kesmiþler kulaklarýný saðýr eden ozanlarý, bu ne cesaret! Ben yataðýmda koyunlarý sayarken onlar çitlerideee, onlarý uyutan ve varsa, eli kanlý katiller!
Uslu bir çocuk gibi, sýrtýmda sopa kýrýlmýþ, us’lu bir çocuk gibi, bu ‘aklý’ bana kimler vermiþ.
Þimdi aya bakan penceremde, bedenim kanlar içinde, ben katilimi sayýklýyorum-katilim, katilim, eli kanlý katilim!
Burada,’bir yerden bir yere gidecek’ ama gittiði her yere henüz varmamýþ, varmaktan da yorulmuþ kullarýz.
Burasý ‘Tanrýnýn lokantasý’
Tanrýdan korkarýz!
Yaþlýlýk bize -hesap lütfen! Dediðinde ne yemiþsek a caným avucunuza onu kusarýz.
Susarýz,
Çünkü burasý yinede gülümseyen insanlarla dolu,
Çiçeklere bakmak seni görmek
Herkesin bir deste gül olduðu bu büyülü mahmur gar lokantasýnda.
Elveda
Önümden akýp giden nehir
Elveda susuzluk
Elveda…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.