Ben ömrümü, tarumar eyledim ey gönlüm Ýþte, bak artýk güneþte batmak üzere Gerçekten tarumar olan, o benim ömrüm Dönüþü olmayan akþama, girmek üzere
Çok hoþ olurdu o sevip, sevilenlere Hani, o güneþin batýþýný seyretmek Her þeyinde iki yüzü var, onu bilenlere Birde, bu güneþin batýþýný seyretmek
Akþam batan o güneþi, sabah doðarken O kýzýl renklerin ötesini hayâlle… Sabah doðan güneþi, seyretmek isterken O doðmasýn istenir mi, hangi hayâlle?
Bir ömür gibi bilip, anlamak bizlere Güneþin her gün doðup da, o batýþýný Onunla hayat bulup, yaþamak üzere Ya seyredebilmek, onun son batýþýný
Buda son fasýl gibi, veda hutbesi kime? O, ayný makamda çalan bir þarký gibi… Bir doðuþ, bir batýþý seyretmek bizlere Þimdi, dinle bak ey gönül, son sözler gibi!
Alem-i Sýr * * * Fasl: (fasýl) Ýki þey arasýndaki ek yeri. Mafsal. Hak söz. Ayný makamda çalýnan þarký. Mafsal: Mafsal, hareket eden iki parçanýn hareket edebilme özelliklerini kaybetmeden birbirine baðlanmasýný saðlayan mekanik sistemdir. Celal: Büyüklük, ululuk. Öfke, kýzgýnlýk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Alem-i Sır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.