Unutma Sanatı
Nefret mi etmeliyim, seni sevdiðim için senden
En kabul görmemiþ sevgi bile iyi midir sevgisizlikten
Yarým dünyama inat senin iki dünyan var
Ýkisi de bana dar
//Bana aðlamayý öðret, gülmeyi ben öðrenirim//
Bak ayaklarýn yerde gözlerin toprakta
Ya ruhun , kanatsýz uçar mý sanýyorsun
Veda saatleri deðil bunlar, veda yýllarý
Sevmek bir sanat, unutmak deðil
Unutturmak hiç deðil
Unutma,
Ölüm de yok olmak deðil
//Gülmeyi de öðret bana//
Fidyen olayým ey aþk , çýkar siyah inciyi
“Yolun açýk olsun” diye ruh
Kapý burada da sapý nerede
Uzun gecelerin suçu deðil bu özlem
Söz verdik de, söz almadýk bilirsin
Ýki kýyamet arasý ihanete beþ kala
Býçak sýrtýndayým
Aklým aklýma emanet
Gerçek olduðumu hatýrlatan yalancýnýn þahidiyim
Ben bile duyamazken sesimi , sen nerden duyacaksýn
Ki,
Gelesin
Gece uzunluðunu gündüzden çalar, gündüz de geceden
Hak edeni sevememenin aðýrlýðýndansa bu sitem
Boþ ver
Nasýlsa borç yok, alacaklý da
Ben bile inanamazken
Haklýsýn
Sen nasýl inanacaksýn sevdiðime
//Son þiirdir belki, kaybetme//
Ölüyorum, Ýkimizin yerine
Hakkýný helal etme
Simsiyah
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.