gün yine vuruyor kendini (z)amansýz düþerken gecenin dipsiz kuyularýna önce düþler sökülür pencerelerden umutlar bozarken gecenin sessizliðini çýðlýk çýðlýða
ve gökyüzü çýplak bir bakire gibidir soyunurken yýldýzlara
üþür giderken ellerimde unuttuðun ellerin buz keser ruhum her nefes alýþlarým da kurumuþ sarý bir yaprak örter üstümü hayat dediðimiz þey nedir ki gülüm ömür dediðin tek bir an
ki bu sabah yine yarý bir ölümle uyandým yokluðuna özlemin içimde yine fýrtýna yine boran ki en son sen neremden öpmüþtün beni hatýrlamýyorum aklýmda kalan tek þey gittiðin o an
þimdi þehrimin pespaye bir yüzü var artýk hatta tanýklýðý var (parantez içinde) ayrýlýklara ve ay her gece gökte üþür benim gibi masallar saklandýkça yalanlarýn arkasýna
ve bir gün gelecek sana da küsecek baktýðýn bütün aynalar ýsmarlama yaðmurlar inerken saçlarýna sende yanacaksýn ey sevgili benim gibi inceldiði yerde can koparken canýndan
ve susacaksýn gün vurulup düþerken karanlýk sularýna arayacaksýn kendini buz kesen avuçlarýmda ve zaman hýzýný alamayan deli bir nehir ömür dediðin tek bir an
aysu.... Sosyal Medyada Paylaşın:
ay/su Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.