Uzatsam gecenin koynuna ellerimi Tutup saçlarýndan sürüsem Adý gece olan sevdiðimi -Daðlara doðru-
Hayýr istemiyorum Ay çýkmasýn bu gece ey gök Bana kurt gözlerimin ýþýðý yeter
Oldum olasý Düþmandýnýz daðlar Ýþte elim Bu gece –Tek bu gece- Dost olalým
Gene düþmansýn Gene yol vermem diyorsun Daha bir dikleþiyorsun önümde Ama inan bana Ýnan bana –Bu gece- Seni daðdan saymam
... Geceye eþ olan kadýn Sakýn ihanet etme masallara Leyla Mecnun unsa sen benimsin Seni kimseye vermem ... Gece verdi mi fermanýný Düþtü mü peþimize gecenin köpekleri Silah seslerimi duyduklarým Hiç heveslenme kadýn hiç heveslenme On altý fiþeðim var –Yeter bana- Seni onlara vermem … Bir kurþunum kaldý mavzerimde Ve bir kurþun atýmý uzakta sabah
01.03.1984 Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
savrulmalar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.