Tutamasýn elleri kurusun ki mýsrayla Yazamasýn kalemler hicranlarý yarýna Vesile bil niyazý sen hazreti Yüsra’yla ’Yeter!’ desin namerdin el koysun zararýna.
Bizmiydik vefasýzýn yüreðinden su içen Bizmiydik o hasretin iklimlerinden geçen Aþký libas eyleyip bizmiydik kefen biçen Baktýk mý bir kez olsun zararýna karýna?
Sarp demedik yokuþu canhýraþla týrmandýk Dikseler de çöllere vaha açan dermandýk Olsun dedik aþk ile yazýlmýþa fermandýk Atmadýlar mý yine olmazýn süruruna?
Ne diye hazan ettik aþkýn yeþil baðýný Ne diye yaþattýk ki ölü olan saðýný Yaðmalayýp yakarken aþkýn yüce daðýný Acýndý mý tek bir gün sevdanýn gururuna?
Verdiler mi hakkýný vebalinde piþenler? Azalarý sýzlattý kurt olup üþüþenler Yem etti kurda kuþa makberleri deþenler Mýh diyerek çaktýlar dediler ’kýr’ ar’ýný.
Yükseldikçe arþ boyu utanmaz mý günahlar Ukbayý inletmez mi kubbe sarsan bu ahlar Daha nasýl dirensin uðursuza cenahlar? Çýkartmýþken ’vur’ emri onurun firarýna.
Ölülerle karýþtýk mefta oldu sineler Açýlmadýk yürekte büzüldükçe mineler Baþýmýza yýkýldý zül olan viraneler Asumaný deldiler olurun kararýna.
Yasemen Akyürek Hüzünlü Kasým Ankara 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasemen akyürek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.