Günce tutulurdu zihinlerde hergün bugün son diye dile gelen söylenemeyen bazen þükür ve tefekkür bazen kabulleniþ ve serzeniþ neye ve kime bilinmeyen bir iç döküþ bu aslýnda yaþanmamýþ anlarýn kucaðýna eþk ile
içindeki kendine bir dönüþ bu her aný aþk adýna þiir tadýnda yaþamak istenilen gözlerin derinliðine yükseklerdeki çiçeðin kokusuna özlem dokunuþuna hayal ince ve kýrýlgan bir buz tabakasýyla kaplý dudaklarýna bir yolculuk belirsiz bir meþk ile
hatýrlayýþ sancýsýydý zaten yazdýklarým , yaþadýklarým mýydý sahiden þiir günceme yüklediðim bunca þey saklanabilirmiydi ne senden ne kendimden
þimdi, dökülsün gecemin yeþil yýldýzlarý gözlerimden güneþe hasret hazan mevsimine söz versem tutabilirmiyim bir daha aðlamayacaðým derken,
hüzün denizinin martýlarý yine eþlik eder mi yolculuðumda gözlerime günce bile gülümsemezken içimi döküþüme kendime dönüþüme duyduðumu sandýðým bu tebessümlerin ince buzlarý çatlatýþý nedendir böylesi küçük serzeniþlerime
aldandýðým ümitler yenilenmeye muhtaçken yenilmemeye söz verdiðim gözlerinize, bir günce daha döksem yetermiydi avuçlarýmda býrakýlan ince çiziklerin iyileþmesine....
Abaydar.17.11.2012 saat 17:39
Sosyal Medyada Paylaşın:
ABAYDAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.