"ö.ç.m" den Maniler

Her gün düþte gördüðüm
Saçýna taç ördüðüm
Gel de bir sarýlalým
Olalým biz kördüðüm

Hiç hoþlanmam cebirden
Cebirden ve kibirden
Ýster I Pad’in olsun
Haber mi var kabirden

Dudaðýn benzer nara
Kalbime açtýn yara
Kýz beni býrakýp da
Yâr olma bir hýyara

Sayarým yâr sayarým
Günlerimi sayarým
Senden ayrý düþeli
Kalmadý hiç ayarým

Ayaþ daðýnda yayla
Sürü çýkar sýrayla
Ýnsan kalbi tartýlmaz
Ýnan dostum parayla

Nefis deðil mi nefis
Seni zûl eden nefis
Býrak nefse uymayý
Cennet’te her þey nefis

Gülerken bir baþkadýr
Benim inci diþlerim
Birr elime geçersen
Gece gündüz diþlerim

Yeme günah haltýný
Düþün yerin altýný
Sevdiðime deðiþmem
Bir ton külçe altýný

Turunç diyarý Mersin
Sen gözlerime fersin
Ben yatayým sen çalýþ
Sen ne güzel nefersin

Daðda koyun güdensin
Yüreðimde desensin
Beni aþýk eden de
Hasta eden de sensin

Atýmý ettim týmar
Gönül senden aþk umar
Bu sevdaya düþeli
Beni ettin tarumar

Kurban olam sürmene
Kara göze sürmene
Katlanýrým sen emret
Buralardan sürmene

Yâr olsan þu baðbana
Miras kaldý bað bana
Yad ellere de gitsen
Engel olmaz bað bana

A benim kýrýk sazým
Sana geçiyor nazým
Yâr nesirden anlamaz
Okuyalým bir nazým

Kafamda tasa mýsýn
Mecliste yasa mýsýn
Bakmam gözün yaþýna
Elimde asa mýsýn

Bir ses versen çaðrýma
Çare olsan aðrýma
Yüreðimin sýzýsý
Biter yatsan baðrýma

Adnan ÜNAL "ö.ç.m"




Sosyal Medyada Paylaşın: