Koca bir ömür geçti, zaman akýp dururken Ýlacým sevdan oldu, ayrýlsa da yolumuz Her hazan düþlerimde yapraklar soldururken Sarmalayýp hayatý, kenetledi kolumuz...
Anlatacaðým masal, bin kez girdi rüyama Ben ki gurbet ellerde, dolaþtým diyar diyar Neþeyle vedalaþýp, her gün uðradým gama Ta içime saplanan, hicran ateþine yar...
Bir lahza unutmadým, ne aþkýný, ne seni Titrer oldu yüreðim, büzüldüðüm köþede Þimdi kar soðutuyor, ýsýttýðýn o teni Senin sýcaklýðýn yok, ne meyde ne þiþede...
Ýçerim yanýyor yar! Soldurdu beni aþkýn Örtülere büründüm, kapandý dünya gözüm Yüreðim kanýyor yar! Deniz deryadan taþkýn Sen hangi bahardasýn, vurulurken can özüm...
Gelip geçer diyorlar, bu dünyanýn halleri Halimi bilmiyorlar, hangi hal, hangi dünya Þu caný sana versem, kýskandýrsam elleri Bir kaç metre kumaþla, sonsuza erse rüya...
Mehmet Fikret ÜNALAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.