.........(...).......

kararýyor þimdi mevsimler aðaçlarýn altýnda
bir kuru soðuk iþliyor içime derinden
bir de sýzý, nefes aldýrmýyor
gökyüzü çok uzak;
pastel boyalarla çiziyorum maviliði
yataðýmýn baþucundaki saf sayfalara
yitiriyorum çoðu zaman geçmiþ anýlarýmý

gamzenin ucuna takýlýyor bakýþlarým
öyle derin, öyle sakin
kaç gel fakirliðime, bilmem ne dersin
kaç para sayarsýn soysuzluða
belki de lanet okunursun hayata
yaþanmýþlýklara deðil ama yaþanmamýþlýklara

üstü kapalý bir tariz cümlesiyim bu diyarda
anlayanlar anlatsýnlar anlamayanlara...

Sosyal Medyada Paylaşın: