yaşayamam ki güneşsiz yaşayan varsa söylesin kimdir

þabahýn safaðýndan beri
süren yaðmurun ardý sýra
çýktý geldi sonunda güneþ
bulutlarýn arasýnda o ara..
sýðýndýðým kahve terasýnýn
önünde baþlayarak bir bir
alan bu meydan demeden
taradý ara sokaklarý ýþýðý ile
dikilmiþ duruyorum bi yerde
baþým gözlerim ile..önümde
topuzu az kaçmýþ,kantar’da;
ayýptýr demesi..tartýya çýkmýþ
kilosuna bakan biri gibi..iþte
görüne geldi beklediðim o biri
ölçmedim ama bi kaç adým ötede
yüzüm güldü mutlu hissettim o aN
can anasýndan yeni doðmuþ çocuk gibi
hani,köpekler birbirine sahipleri de birbirine
havladýðýný görünce,gelmiþ..ülkemde geçmiþ
baþ vekil baþkan ile..bakan ..baþbakan vede
çevirdikleri döl-don-dolaplarý bir film þeridi gibi
onlarca defa getirip-geçirdim gözlerimin önünde
..duygu..
..incelik..
..korku..
..kabalýk derken igrençliklerin herbiri bin bir biçimde
ciz etti yüreðim yürek o ara harf harf kelimler takýldý
durdu genzimde..epeyce bi zamana kadar,sürdü bu
durgunluk;
kalk,dedi yaz
türk kürd rum-ermeni arap laz
alevi suni müslüman,az-biraz
ibne,nam us su-su/z..
kuduz mu kuduz
pezevenk bu
tavuk ile kaz
kimse yok mu,orada
jet-pa kombasan gibi
deniz feneri arkasýnda
hava bir hava ki anlatamam
hem bulutlu hem bir o’kadar da ayaz
anlatsam da..anlatmasam da dur,bak;
kahrýmda sizinle burada,küt-pat;öleceðim
ben senim-sen benim,ki seninkine benzer
ten OL ten’im aþaðý yukarý..az kara olsa da
elbette diyorum hemde,bak;üstüne basa basa
Mesele bu meseleyi àþkýna insanlýðýn olsun ki..çözeceðim

*

Þair Metin Demirkaya
Sosyal Medyada Paylaşın: