TEREDDÜTSÜZ HAYKIRIŞ

gelme, gelmek fiili senin için deðil
ömrümün cümledýþý unsuru
kerpiç duvarlara sevdalý bir sarmaþýk
betonda yanýyor, bilmez misin be usta
haydi bütün düþleri maviye boya
kalmasýn ne gri ne sarý
tutda elinden fýrlat at
içime post sermiþ bu efkarý
simitle çay, of ile vay
ey boðazýma düðümlenen hayat
kederden bir merdivenle içime inen aþk
gözüyaþlý sýrlarýmýn ortaðý özlem
ne güzelde sen olurdu beyazda gülen düþ
ve utancýndan kýzarýrdý, tenha bekleyen öpüþ
sýcak birsözdü ellerimin soðuðuna kýrýlma noktasý
acýyarak geçen gölgeler düþerde aklýma
sisli mayýn tarlasý elveda bakýþýn kalýr
alý moruna karýþmýþ, þaþkýn duruþumda
ey makamý ölçüsüz, tereddütsüz haykýrýþ
bütün zýrhlarýmý çýkarttým artýk
savunmasýz geliyorum baðrýna susarak
ya bende filizlenir umut dolu aþk
ya da çoðalýr içimde, dýþýmý kaplayan toprak



ALÝ RIFAT ARKU
17/11/2012
ÝSTANBUL


Sosyal Medyada Paylaşın: