Camilerin avlusunda oturuyorum Önümde mendil Bozukluk birkaç lira Kediler çalmak için Duvar üstüne tünemiþ çeteler gibi Keskin keskin süzüyorlar Bir yabancýyým buralarda Dilini bilmediðim insanlar Bilmediðim lehçeler Aksanlar, para birimleri Polis sirenleri acý acý Arýyor bir yabancý Saklanýyorum sarnýca Üstümde harabeler Dehlizlerinde kaybolduðumun Istanbulu Nede habersiz sevildiðinden Karþýlýksýz sevilmeden Bir otel odasýndan çýkýyorum Gideceðim yer kalmýþ terste Tramvayda çýðlýk çýðlýk Laleli Ünitesite Kapalý Çarþý korkutuyor Süleymaniyede namaz baþlamýþ Okulda ders baþý Sýrtýný Dikilitaþa Bir ihtiyar yaslamýþ Ayasofya gibi esir Sultan Ahmet gibi Kalabalýklar içinde yalnýz Bir sokak çocuðu oluyorum aniden Tinerciler yokuþunda koþan Arka sokaklarýnda yok oluyorum Karagümrüðün Açtýðýmda gözlerimi Tren raylarýnda sýzmýþým Bir sarhoþ gibi anlýyorum Yalnýzmýþým
Selver Metin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selver Metin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.