BABOO
Cepte metelik yok, fukara netsin,
Dizlerde takat yok, ayaklar gitsin,
Acýlar bitmez ki, feryatlar dinsin,
Derdimizi kime, söylüyek BABO.
Delik büyük, yama küçük tutmuyor,
Mamasý yok, bebe ekmek yutmuyor,
Periþanýz, geceler uyutmuyor,
Ne haldeyiz, bizi gören yok BABO.
Avrat küsüp döndü, baba evine,
Borç gýrtlakta, acýyan yok haline,
Derman olsa, sürer kendi keline,
Düþene tekmeyi, vuran çok BABO.
Pantolonda delik, kocaman oldu,
Caným dediðimiz, hep bizi yoldu,
Bir zamanlar beydik, þimdi ne oldu,
Gelip hatýrýmýzý, soran yok BABO.
Çocuklar uyumaz, karýnlarý aç,
Bir tek simit olsa, oluyor ilaç,
Üzüm vermez baðlar, kuruyor aðaç,
Mahsul yok ki, neyi bekliyek BABO.
Güvendiðimizi baþa taç yaptýk,
Altýna minderi koltuðu attýk,
Onlar ihya oldu, bizlerde battýk,
Saðýr kulaklara ne diyek BABO.
Baki GÜLÇÝN derki, yürürüz yaya,
Namussuz insanda, ne arar haya,
Elimizde simit, bir bardak çaya,
Talim edeceðiz, biz gene BABO.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şair Baki Gülçin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.