UNUTTUM UNUTTUKLARINI

UNUTTUM UNUTTUKLARINI


Demiþtim,
“Her aþk vadesini doldurur.”


Tükendi
Tükettiklerimiz yanýnda
Bir tükürük kadar deðersiz ve kirli kaldý
Bitti masal
Aþk’ýn kahramaný öldü
Zûlamda, birkaç sönük aný, öptü alnýmý


Ve kayboldum kendimde…


Özlemlerin özge’sinde acý
Paslý bir duruþ, þimdi resmin
Suskularda dilin
Geçmiþe durdun, güldün…


Kahkahalarýnýn boþluðunda, nasýl bir boþluksa
Yaðdan kýl çeker gibi ayýrdý bizi, benden…


Kirpiklerini öptüðüm gün
Gidiþini gömmüþtüm, defn-i defterime
Ki;
O da yalan oldu, her ölümsüzlüðünde sandýðýmýz
Bitmezliðinde bir aþkýn
Bitti iþte!


Topladýn…
Þehvetinin, atan bütün damarlarýný
Koynunda…
Koynumda…
Körlüðünde…
Kuyulandýk…


Yakup’un Yusuf’a, hasret bilercesine kesti ikiye
Öykünün en can alýcýsýndan
Bu masalda karýþtý, periler diyarýna


An ve aný dûsturunda nefsin, sustu mu þimdi?
Geçti mi?
Ölümsüzlük iksirinin etkisi
Sonsuzluðun, bu kadar mýydý?
Kýt aklýnýn sêvilerinde
Git!
Ve daha fazla kirletme
Kiri arýndan, arýndýranlardan…
Unuttum, unuttuklarýný
Git ve git!


01:42 25.09.12
NÜRGÜL OCAK
AÞK’ININ KUKLASI DEÐÝLDÝM, EL (SÝZLÝÐÝN) DE!




Sosyal Medyada Paylaşın: