Isimsiz Ayrılık

Ay yýrtýyordu bu gece de ;
Rahibe elbisesi giymiþ fahiþe gecenin karanlýðý,
Ýçimde yýllarýn eskitemediði isimsiz bir ayrýlýðýn hüznü ile ;
Baþlýyordum önümdeki kaðýda bir þeyler karalayýp,
Ardýndan bir dal sigara yakmaya..
Her sessiz ve sen’siz geçen geceler gibi;
Bu gece de sen’li - ben’li ütopik düþüncelere dalýyordum ,
Beni hala sevdiðini düþünüp kendimi avutuyordum mesala ..
Sonra cenneteki hurileri kýsk’Andýran o güzel yüzün ;
Bir film þeridi gibigeçiyordu gözümün önünden..
Gözlerin gelirdi aklýma ;
Bakmaya korktuðum,
Bakýnca da öyle derin bakardýn ki labirente düþer gibi olurdum,
Kaybolurdum içlerinde...
Her ne kadar uzak olsanda kokun geliyordu burnuma;
Annesinin kokusu burnunda tüten öksüz bir çocuk olurdum oracýkta...
Özlüyordum anlamsýz gülüþlerime anlam katan gülüþlerini,
Özlüyordum beni benden alan labirent dolu gözlerini..
Özlüyordum seni..
Sen Yoksun ;
Ve ben hala ;
Özlüyorum Ýncecik parmaklarýný,
Özlüyorum Gülüþlerni,
Özlüyorum labirent dolu gözlerýný ..
Sen yoksun ;
Ve ben hala özlüyorum seni..
Sosyal Medyada Paylaşın: