eskiden kalma bir þarký alýr bazen sýrtýna
neþeyle koþuþur çocuklar tablolarda
döþenir içim rengarenk gülüþlerle
bir hayâlin dümen suyunda severim en çok seni
tüm hýrsýmý söker alýr bir cümle!
-bir bilseydin-
þimdi herkes masal sanar
inanmaz kimse saçlarýnýn sayýsýný bildiðime
tanýmaz bilmezler çünkü
paydasýz sevmek ne
ne literatür haberdardýr, yüzünün pamuðundan
ne kumaþlar sesinin kadifeliðinden anlar
bir ayrýcalýktý seninle zaman düðümlemek
dayanýlmaz bir ilikti gözlerin
ellerin çelikten düðme
anlamaz kimse
zaman paravandýr bazen sevdiðine
lavantalý cümleler biriktirirdim sana
sen afili cümleleri sevmiyorum dedikçe
o zamanlar bilendim iþte, öðrendim
kelimelere dudak öptürmeyi
bilmezdin kaç gün uðraþýrdým
o civata somun cümleleri biraraya getirmeye
hemen yazmýþým gibi hissettirirdim
yalancýydým
þarkýlar yazardým sana
söyleyemediklerimi söylesinler diye
bir çoðunu sahiplenmedim bile
kalakaldýlar öylece
hercâi menekþeler gibi dilimde!
’çektin gittin ne diyebilirim
sende sevdin buna da eminim
nasýl da istedim her þeyi çözmeyi
bir bilseydin’
öyle güzel ’caným’ derdin ki
en seçkin harflerden seçer gibi
kemiklerimi etinden ayýrýr gibi
bakma hiç belli etmezdim
en güzel ölmek derdim
ne saadetmiþ
hele her ’selâmetle’ ardýna eklediðin
o iki yanaklý buseler
onu sana kim öðrettiyse
en çok ona dua ederdim
öleyazardým baþýn düþtüðünde sað yanýma
saklanýrdýn hani hýrsýz gibi
saçlarýnýn sabun kokusunu býrakarak omzuma
bilmezdin ne büyük bayramdý
nefesim kesilirdi, görme isterdim
köpürürdü yüreðim, kabarýr denizim
dünyalar benim olurdu, ben senin!
her giydiðin yakýþýrdý aslýnda
hem de fazlasýyla
kýskanýrdým ne yalan
ondan hýrslýydým renklere
en çok, eteklerine dolanan kýrmýzýya borçluyum?
dudaklarýný kýþkýrtan pastel pembeye!
kokunu bastýrmaya çalýþýrdým þapþalca
parçalý umutlu þarkýlar alýrdým dilime
çalkalanýrdý Ýstanbul boðazýmda
parçalanýrdý sanki içim
daha önce hiç bilmediðim bir yer
ölürdüm fark edersin diye
deprem olurdu bir yerlerde
bukalemun olurdum
bir bilseydin
seni anlatacak renk bulamadýðýmda
çöllere sýðýnýrdý dilim
þimdi
boyasý tükenmiþ mühür gibi
boþladým kendimi
foyasý elinde
’prangalar’ biriktiriyorum artýk
hasretini bile özledim diye!
TopraðýnSesi
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Ayrılık Reçetesi ÖZGÜRLÜK ŞARKISI 1 - V FOR VENDETTA Gökyüzü Yaralanmış Kuş Masalı Vera'ya Mektuplar / En Çok Aydınlık Kirlenir Karanlıkta ÖZGÜRLÜK ŞARKISI - V FOR VENDETTA MÜPTEZEL TEMAŞA Bir Gün Herkes Fenerbahçe'li Olacak Homeros Raptiyeli Fırtına Kuşu BEYAZ YALNIZLIK Portakal Mavisi