BEN İÇERİM AYRILIĞI

Varsýn konmasýn kelebekler
Kalbimin sokaðýna.
Ben yýllar önce yitirdim güneþimi
Kaç yýldýr gülmüyor güneþin yüzü.
Oysa ne çok isterdim gemiler sensiz gitsin



Beklenmedik bir fýrtýna gibi geldin
Vurdun en zayýf yerimden.
Þimdi de bir heyelan gibi alýp götürüyorsun her þeyi.
Söyler misin? yazmasaydým adýna þiirler
Kim tanýrdý seni?
Kim tanýrdý gözlerini?


Kolay deðil elbet gülüp geçmek her þeye,
Kolay deðil elbet yeniden kurmak yýkýlan hayalleri.
Madem býrakýyorsun yangýnýn orta yerinde ellerimi,
Ben içerim ayrýlýðý. Düþünme beni.
Ýçimde kýrýlsa da aynalar .
Nasýl olsa mevcüttur sol yanýmda deliller.



Git haydý aðlatmak reva ise bu þiiri
Madem bir tutuyorsun kendini martýlarla
Git haydý
Ama sanma ki sen gidince zaman duracak
Sanma ki çaresizlik bir bana özgü
Bir gün sen de yalnýz kalýrsýn
Bir gün sen de daralýrsýn
Ýþte o zaman bilemeyeceksin nasýl aþýlýr piþmanlýk daðlarý
Ben yepyeni hüzünlerin beþiðine uzanýrken
Sen þehrin solgun mezarlarýna gömüleceksin
Muradýný ararken karanlýk þafaklarda


Git haydi
Gitmek aydýnlatacaksa yüzünü
Madem kaptýrdýn karanlýklara uzanan ellerimi
Git. Ama sakýn aklýndan çýkarma
Ýçinde çok çocuklar ölecek yakýn zamanda
Ve unutma uzaklýk yakar kavurur seni
Sanma ki yaðmur olur yüreðim,
Akar gözlerimden
Git haydi
Sana en çok gitmek yakýþýyor


Unutma, ardýnda býraktýðýn sonbahar ise
Her giden, dalýndan düþen bir yapraktýr
………………………………………………
……………………………………………….

Þimdi ben sýðýnýrken göðün limanýna
Batacak kayalara çarpan güneþ
Ve kapanacak gözlerim Cezayir menekþeleri gibi

Sosyal Medyada Paylaşın: