Bir y/anda Döküldü yapraklar Çimenler sararmakta Eylülün hazin sonuna koþmakta E/kinin toprakta gizleniþini görmeden Tüm renkleri solmuþtu baharýn Gökyüzünü kara bulutlar sarmýþ Peþine takýlmýþ gidiyordu umutlarým göçmen kuþlarýn. Deli bir lodos esiyordu Ýzmir’in semalarýnda Birazdan karayele devredecek yerini. Daðýlmýþtý son bahardan kalan ne varsa Baharýn geri döneceðini bilmeksizin Yaþanmamýþ bir mevsim gibiydi sevdalar…
Oysa Ne çok ta hayal etmiþtik Kýrýk bir tahta masada kahvaltýyý Kýþýn deli poyrazýn kar deryasýnda Serseri düþlerimize sarýlýp ta yatmayý…
Sus be adam sus Bak yeþerecek topraðýn altýndaki Pus. Ilýk bir bahar yeli can katacak cana Bahar la yeniden doðacak hayat Sen Yine sarýl dört elle âlemi yaratana Hâkimiyet mutlak O’nun zira…
Ýbrahim ALTIKULAÇ “Senin Uðruna”
Sosyal Medyada Paylaşın:
senin uğruna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.