AŞMALIYIM
Demir atmýþ kalbime köhne fikirler
Eskiliðini taþýyor, beðenilmez yeniler
Gözlerimi fal taþý açsam da, deðiþmez
Ýþin içinde ne çýkarlar vardýr, bilinmez
Þýmarýk aðalar dolaþýr düzen adýna
Ýnsanlarý tutuklu kýlarlar atalarýna
Mahkûm ederler insaný kurallarýna
Kâtipler yazar robot misali ilkeleri
Enikonu dardýr her zaman fikirleri
Nasýl, neden diye asla sordurmazlar
Dayatýrlar sürekli, tartýþtýrmazlar
Ýnsan aklýna vurulmuþtur zincirler
Nirengisi bozuk tüm düþünceler
Ýnsan önüne dikilir, silinir gerçekler
Alkýþ istenir, çaðýn putlarýna
Þeksiz, þüphesiz inandýklarýna
Mantýk durur, akýl vurur tavana
Anarþist denilir hakkýný arayana
Kýzýl kýyamet kopsa da yaþamda
Laldýr diller, zulmün baskýlarýna
Aydýnlýk uzak durur karanlýklara
Biliyorum ben olmalýyým asýlda
Aklýmý kullanmalýyým zamanda
Þartlanmýþ düþünceler baskýsýnda
Limon sýkmalýyým baskýn kurallara
Aþmalýyým kendimi gerçek aþkýna
Razý olmamalýyým dayatmalara
16.11.2012 – Ýzmir
Þiir akrostiþ = “Deðiþim kendini aþmakla baþlar”
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.