Hangi duygularýmý mutluluða boyarsýn dedi bana kýrgýn bakýþlarýna hapis etti gözlerimi;
kalbinin üzerine koydu ellerimi minik ellerinin içine alarak sevgi duygum dedi onu mutluluðun en koyu tonuna boyayabilir misin? Bütün ailemi ve arkadaþlarýmý öldürdü savaþ canavarý kimsem kalmadý ki!!
Minik bedenini zorla taþýyarak yanýma oturdu ve devam etti konuþmaya; açlýk duygum dedi onu taptaze kokan bir ekmek yeme mutluluðuna boyayabilir misi? ben bu yaþýma kadar çöplerden hiç taze yiyecek bulamadým ki!!!
Hançer gibi bakýþlarýný çekmeden gözlerimden devam etti anlatmaya; güven duygum dedi onu bir dostun vazgeçilmez sadakatini yaþama rengine boyayabilir misin? en son dost bildiðim yan sokaktan biri yýrtýk ayakkabýlarýmý çaldý, alma diyemedim ki!!!
Kalamadým oralarda, öptüm kirli yanaklarýndan kaçarcasýna uzaklaþtým bakýþlarýndan bildiðim bir tek rengi býraktý anýlarýma siyah rengine baktým çocukla sohbetimin, koydum yüreðime cümlelerini, aðlayarak yoluma devam ettim!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayatgülbahçesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.