Sýðýndým akþam üstü; Uðradým Bir limana Yükümü dökem dedim Yok sanki liman burda Bir sessizlik içinde Güven vermedi bana Dinlemedi ahvalim Alýp vermek, yok artýk Dinle birazcýk dedi Gelme artýk üstüme Doluyum taþýyorum Duman geliyor bazen Baþým sanký karada Þimþek çaktý üstüme Yangýn yeri gibiyim. Bir bir yok oluyorlar Nerde; Eski dostluklar Ne eþ,ne yoldaþ kaldý Herkes kendi düþünde Kavruluyor her taraf Bir lokmanýn peþinde Kurt kuzuyu yok etti Paylaþmak yok iþinde Liman; Bendende dertli Söktü hemen zinciri Vakit kalmadý artýk Köþk saray viran oldu Huzursuzluk diz boyu Þavaþ var bak kapýda Komþular hep periþan Nerde sorumlu insan?? Salmakmý lazým suya Ne þiddet böyle kardeþ Kime kalacakki Dünya!! Dedi oldu süt liman.
LEYLA YILDIRIM /15,11,2012 ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
leyla yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.