Zûlmet Ufku Kaplamış
Þu ahvâller, gidiþâtlar hoþ deðil!
Bahar bahar deðil, kýþda kýþ deðil!
Herþeyde bir hikmet vardýr boþ deðil!
Baþ gözünden baþka bir göz bulda gör!
Eli, beli, dili saðlam olaný,
Hiç dememiþ hayatýnda yalaný,
Ölçü; Kur’ân, Sünnet, icmâ bileni
Ara hele milyonda bir kulda gör
Vefâ nerde, hani? Ara bul, getir!
Sadre þifâ em’in varsa, çal getir!
Sâbîr Bülbül yada sâdýk Gül getir!
Gönül çorak, sözü süslü Dil’de gör!
Kalpler isyân eder, hükme rýzâ yok,
Sanýrýzki, bu isyâna cezâ yok!
Az iþledik deriz, ya da; Az’a yok(!)
Hardal danesini Sýrât kýl’da gör!
Ýnsanlýðýn âr damarý çatlamýþ,
Ýblis hançerini gönle saplamýþ
Ozan Ýlo zûlmet ufku kaplamýþ,
Hele biraz daha gâfil kalda gör! ! !
19.02.2007 05.22
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlhami ERDOĞAN/Ozan İlo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.