AĞLADIM
Ayrýlýk rüzgârý savurdu seni
Resmini elime aldým aðladým
Gidiþin derbeder eyledi beni
Tatlý uykularý böldüm aðladým
Kara bahtým ta doðuþtan karalý
Göz açýp dünyayý gördüm göreli
Yüzüm yanaklarým alným yaralý
Baþýmý taþlara çaldým aðladým
Düþüp bir kenara yýðýlmam yakýn
Paramparça olup daðýlmam yakýn
Yüzme bilmiyorum boðulmam yakýn
Uçsuz bir deryaya daldým aðladým
Yokladým kim bilir günde kaç kere
Varýp baktým o ilk gördüðüm yere
Beyhude gitmeler amma ne çare
Boynu bükük geri geldim aðladým
Tutuþur yanarým aþk denen nâra
Sargý tutmaz ki bu sinede yara
Çekildim kimsesiz ýssýz kenara
Ellerim koynumda kaldým aðladým
ÞENER"ÝM geçiyor zaman durmuyor
Gideni getirip geri vermiyor
Olup bitenlere aklým ermiyor
Sayende divane oldum aðladým
Ahmet ÞENER
Sosyal Medyada Paylaşın:
şenerkahramansoylu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.