Benim Deli Balkonum
Bir yaðmur akþamýydý yine
Hemen geldin aklýma anice
Yine usul usul aðlýyordu bizimkisi
Birazdan kýzacaðýný bildiriyordu belli ki.
Koþmuþtum her yaðmur yaðdýðýndaki gibi kollarýna
Ah benim deli balkonuma...
Karþýmdaydý yüce Amanoslar
Amanoslarýn etiðine kurulmuþ mütevazi yaþamlar.
Benim balkonum baþkaydý aslýnda
Biraz deli,biraz uslu,biraz da zeki...
Sevmezdi öyle herkesi.
Yanýna gidildiðinde heryeri herþeyi gösteriyordu bu deli;
Yanýna gidildiðinde de hiçbirþeyi...
Belki çýkýp bir yudum kahveyi misfir ederdi.
Bazende deli Ali’yi.
Bazende Amanoslar izlenirdi,
Bazen de Cadý Emine Teyze’nin çocuklrýný dövmesi.
Ama en önemlisi benim delinin neþesi.
Ah benim deli balkonum ah...
Sen varsýn ya yanýmda
Boþ ver olmasýn nice insan,nice yaþam,nice niceler hayatýmda...
A.SARIGÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.