Bir þehri alem ki,
Niceleri baðrýna tünedi
Dað taþ eþileli
kuþlar yuvalarý terk etti;
Vah Ýstanbul’um vah!
Böylesi mersiyeleri
Sana kim besteledi...
Bir kubbe ki asuman gibi
Mihrimah Sultan gibi eseri
Mimar Sinan eli resmeyledi,
Mendeburlarýn topu tüfeði
Deler mi böylesi Hakka tapýlan yeri?
Vah Ýstanbul’um vah!
Týrmýkla kazýsalar da derini
Bir baþýma yad edeceðim seni...
Bir boðaz ki,
Doymak bilmez gemilerin geçidi
Her an karaya çarpan dalga sesleri
Dalgalan sende bir rüzgar gibi
Kaçýk göçük vurguncu ve haremileri
Daðýt o tepene birikmiþ sinsi elleri
Dimdik doðrul göster kendini
Göreceksin dinmeyecek bir daha
Hakký haykýran ezan sesleri!...
Þehri bir güzellik deðil sendeki,
Ýmanlý yüreklerdeki yiðitlik genleri
Taþýný topraðýný kanlarýyla besledi,
Onlar göremiyor þimdi bu vehameti,
Vah Ýstanbul’um vah!
Bu karanlýklara seni gömen elleri
Göreceksin bir bir kýracaðým fecir vakti!...
16.04.2006
23.10-23.40
Çengelkö/ÝST
EROL KEKEÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.