Hayrân Kaldım
Kurban beklemedim gökten!
Nefsi kýyýp hayrân kaldým...
Vücüt buldu varlýk yoktan!
Hiç’i duyup hayrân kaldým...
Bendimden koparýlmýþ hâl!
Ezhâr içinde gönlüm lâl...
Kurumaz tutunduðum dal;
Hâkk’a uyup hayrân kaldým...
Ýmân kalpten oyulur mu!
Vecde gelip doyulur mu!
Bâde elden koyulur mu!
Rûh’a koyup hayrân kaldým...
Davetim var bu meydâna...
Terk-i nefs eyleyim câna!
Geldim edeb-i lisâna...
Küfür kayýp! Hayrân kaldým...
Rahmetten verdin kâseyi;
Râbbim, Mûsa’ya âsayý...
Sundular güneþi, ayý!
Mal, mülk oyup hayrân kaldým...
Aþk meyinden aklým ziyan...
Aklým ayinende üryan!
Nefsim tende, bende ayan;
Teni soyup hayrân kaldým...
Mâyamdan sýyýrdým kini...
N’eyleyim mâkâm ve ünü,
Kulaðýmda hoþ bir týný!
Sedâ yayýp hayrân kaldým...
Hüsnü hûydur erkân, usûl...
Kusurunu kendinde bul!
Eyle Mevlâ’m bizleri kul;
Kul’um deyip hayrân kaldým...
Affeyle benim âhýmý...
Dindir evvel eyvâhýmý!
Yalnýz Sana günahýmý;
Sayýp sayýp hayrân kaldým...
Derd-i Mahfi, rûhumu sar!
Zûlme de kine bu han dar!
Secde secde tesellim var;
Baþý eðip hayrân kaldým...
14.11.2012 Almanya, Mahfi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.