Bir çoban sürüsünü otlatýyor Yanýk kavalýnýn sesi Kulaða hoþ naðmeler yolluyor Hasret hüzün özlem taþýyor Yitip giden sevdasýnýn acýsýyla kavrulmuþ Garipliðin ezilmiþliðin yoksulluðun yükü omuzlarýnda Ertelemiþ vuslatýný baþka baharlara
Sýrtýmý dayadým yaþlý bir aðaca Karþýmda baþý dumanlý daðlar Ayaklarýmýn ucunda þýrýl þýrýl Bir dere akmakta Koyunlarýn meleyiþleri Kuzularýn analarýný emiþleri Kuþlarýn cývýl cývýl sesleri Ve doðanýn her bir rengi Ortalýk renk cümbüþü sanki
Azýðým bir kaç zeytin tanesi Biraz peynir bir baþ soðan Yayýkta yeni yayýlmýþ ayran Çaðýrasým geldi çobaný Ve erteleme Baþka baharlara sevdayý Çok geç olmasýn sakýn Diyebilmeyi istedim Sonra vazgeçtim Desem de ne deðiþecekti ki Yoksulluðuna çare deðildi ki
Azýðým boðazýma dizildi Gözlerimden yaþlar süzüldü Yürek garip çobana üzüldü Üzüldü üzülmesine de Çare deðildi ki ahh keþke olabilseydi
Sosyal Medyada Paylaşın:
EZOCAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.