EYVALLAH KADAR YAKINIM SANA

hancý ve ben varým artýk dünyada
bütün ýþýklarý sönmüþ evrenin
güneþ tasýný taraðýný toplayýp gitmiþ düþlerden
soðuk duvarlarda gölgeler kalmýþ eski gülüþlerden
kýrmýzý bir bulut durmuþ ellerimin nasýrýný süsleyen
eyvallah kadar yakýným sana
soðuk duvarlarýn yosunlu tenhalýðýnda
sisli yalanlar daðýlmýþ, gerçeðin elinden tutunca hayat
nedenli çiçek açar bir yaný kuru aðaç
gagasýnda su taþýsada göçmeyi bilmeyen bir serçe
yeminini bozmuþ bir saðýr sensizlik çökerken yarýna
ben diye baþlayan bütün cümleler öksüz kalýr, yoksan sen içinde
mavisi buharlaþmýþ bir deniz olur içimdeki umut birikintisi
ne tutsaklýklar büyür günümde gardiyaný sensizlik olan
ey sevgili susma mevsimi gelmiþ lal olasý dilime
damla damla düþerken ömrümden sen
eksilen ben olurum bahara teslim kýþ misali
yýrtýk mektup kararsýzlýðýyla sandýkta geceleyen
atýlmamýþ bir vazgeçiþ çiçeðidir sessizliðimde büyüyen
kayýpsýn benim içimde bulmaktan korktuðum
ya beni sustur ya da sehpayý tekmele
boynumdaki urganla kardeþ olacaðým yoksa
dilim mahþer yeri gibi aðýrlaþýr, boynuna binince suskunluk
ince bir beyaz benim siyahýmda ne hoþ bir gölgeydi bilmezsin
gece ey gece saðnak saðnak indir bakalým gözlerime yaðmuru
yýldýz tozu toplamaya çýkmýþ bir peri kýzýnýn bende býraktýðý
gül düþlerinin izi silinsin diye
nasýlda avuntu þehrinde dolaþýr böyle bir þaþkýn
ey peri,ne güzeldir zerresi evren olan aþkýn


ALÝ RIFAT ARKU
14/11/2012
ÝSTANBUL




Sosyal Medyada Paylaşın: