Yüreðim acýyor
sýðdýramýyorum bedenime
yankýlanýyor seslerim
dar geliyor odalar...
Fýrlýyorum aniden
karanlýða atýyorum kendimi
çocuksu yüreðimle
geçemiyorum izbe sokaklardan...
Kayboluyorum kentin sessizliðinde
korkularým büyüyor
gölgeler vuruyor duvarlara
birileri yaklaþýyor ürküyorum...
Yaþamak istiyorum
dokunmayýn hayallerime
görmemezlikten gelin beni
þimdiye kadar göremediðiniz gibi...
Gözyaþlarým ýslatýyor ellerimi
geçmiþi arkamda býrakýyorum
kollarýmla sarmalýyorum kendimi
ölümüne nefretteyim yalnýzlýðýmýn...
Kýyametler kopuyor içimde
serzeniþlerim büyüyor
haykýrmak istiyorum
yok ki duyan...
Neden attým kendimi sokaklara
yalnýz kalmaktý niyetim
kötüleri atlayarak
kirlenen duygularýmý arýndýrmaktý...
Ýçimde ki acýyý dökmek istedim
gecenin sessizliðinde yankýlanan
yüreðimi burkarak
umutlarýmý haince katletiþlerinizi ...
GEL TUT ELLERÝMDEN ,BIRAKMA BENÝ KÝRLETÝLMÝÞ DUYGULARA...
AMA BÝR UMUT HALA YÜREÐÝMDE
GELGÝTLERÝDE YAÞASAM
SON NEFESÝME KADAR HALA UMUTLARIM ÝÇÝMDE...
YAZAN:KADER OYUNCUSU
13/11/2012
ÝZMÝR
saat:Ümidimi kestiðim son dakikalar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.