Ayýrt edebilmeli insan, Kimin yanýnda yer alýp, Kimin yanýnda yer alamayacaðýný..
Þirin gözükeyim birilerine, Derdim olmadý hiç. Herkesin eteðinin dibinde, Politik olayým, ortaya konuþayým, Ýþim görülsün, þaným yürüsün, adým konuþulsun istemedim..
Öyle herkesi de sevmedim, sevemezdim, Herkes de beni sevmesindi zaten. Saygým sonsuzdu sevdiklerime, Onlarý çýkarsýz sevdim, Onlar da beni sevdiðinde, Çocukça þýmardý yüreðim..
Mavi boncuklarým deðerliydi, Daðýtamazdým öyle herkese, Hak edene verilmeliydi..
Haksýzlýða eyvallah demedim, Ne bana, ne de bir diðerine. Bilsem de bana zarar verecek dilim, Sakýnmadým sözlerimi, Doðru bildiklerimi söyledim..
Kýrdýðýmda özür diledim, Aslýnda bazen diledim, bazen dileyemedim, yenildim. Sýrf kendimle savaþýmda galip gelmek için, Nefsimdi maðlup etmeye didindiðim..
Herþeyin sonunda; Kaybetmekti belki de payýma düþen. Bu can sýkýcýydý ama, Varsýn olsundu. Böylesi daha iyi, Ve daha huzurluydu yüreðim..
Son sözlerim; Yanýmda olana eyvallah, olmayana elveda. B e n B ö y l e Ý y i y i m . . . -N.Nur- Sosyal Medyada Paylaşın:
N.Nur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.